Interviewserie
met wethouders
JOEP
DERKSEN
KAAG
EN BRAASSEM – De vier wethouders die sinds mei onze gemeente besturen, zitten
al weer enkele maanden op hun post en inmiddels zijn ze al aardig ingewerkt.
Het is dus de hoogste tijd om hen beter te leren kennen. In deel twee van deze
serie komt wethouder Henk Hoek (CDA) aan het woord.
Hij verwelkomt de
journalist enthousiast en heeft binnen de kortste keren een dubbele cappuchino
geregeld. Een antiek aap – noot - mies schoolbord staat te pronken in zijn
wethouderskamer, als herinnering aan vervlogen tijden. Waar sommige mensen hun
leven lang op zoek zijn naar de baan die bij hen past, was het voor Hoek (62)
in de vierde klas (groep 6) namelijk al duidelijk wat hij wilde worden; onderwijzer.
‘Ik had een meester die les gaf op een manier die me aansprak; heel vriendelijk
en goed. Ik heb daarna nooit getwijfeld over mijn keuze om het onderwijs in te
gaan.’ In totaal 42 jaar is Hoek actief geweest in het onderwijs; als leraar,
maar ook als directeur en tot voor kort als Beleidsadviseur bij Stichting
Samenwerkende Scholen Alkemade: ‘Ik voelde me in alle fases thuis’.
Vroeger zat Hoek aan de
radio gekluisterd op het moment dat een hoorspel uitgezonden werd. Een van de
dingen waar Hoek ook echt van geniet, is muziek. Kom bij hem niet aan met een potje
voetballen of basketballen. Hij is als koorzanger actief en kreeg een opleiding
als koordirigent. ‘Maar omdat ik koren dirigeer, gebruik ik geen baton; dat
stokje wordt ingezet bij orkesten.’ Geen dag zonder Bach is een slogan die Hoek
graag gebruikt. Al is hij bescheiden over zijn kwaliteiten: ‘Op de kweekschool
heb ik blokfluit moeten leren spelen en dat gaat me redelijk goed af en als de
tijd het toelaat, speel ik thuis wat piano, maar ik ga met mijn
muziekvaardigheden geen podia betreden. Het mooiste instrument dat ik heb, is
mijn menselijke stem.’ Dat is waar, want Hoek’s stem zou heel geschikt zijn
voor de radio.
Waarom wil Hoek in de
herfst van zijn loopbaan nog wethouder worden? ‘Die wens heeft alles te maken
met het feit dat ik dienstbaar wil zijn aan de samenleving. Ik denk dat we niet
alleen harde werkers, maar ook bestuurders nodig hebben. Mijn ambitie is dat
bestuur goed vorm en inhoud te geven.’ Hij merkt dat mensen zich anders tegen
hem opstellen nu hij wethouder is en ook zelf vindt hij het af en toe een
aparte ervaring. ‘Heel vaak heb ik een wethouder in een witte jas en met een
helm op een eerste paal zien slaan en nu ben ik het zelf. Er komen heel veel uitdagingen op me af, maar
ik geniet ervan om die onder de knie te krijgen.’
Een beetje wereldverbeteraar
is Hoek wel: ‘De samenleving is op een aantal punten doorgeschoten in het
individualisme. Het is goed dat de mensen de eigen kracht vindt, maar het is
jammer dat sommige mensen geen rekening houden met anderen. Er wordt geen deur
meer opengehouden en sorry zeggen is er helemaal niet meer bij. Maar ik denk
wel dat dit soort zaken weer terug komen, want mensen zullen steeds meer het
gevoel krijgen, dat we er samen iets van moeten maken. Want de saamhorigheid
van de lokale gemeenschap is heel belangrijk en iedereen die z’n werk goed
doet, draagt bij aan een rijke samenleving; of je nu wethouder, schoolmeester
of huisvrouw bent.’
No comments:
Post a Comment