JOEP DERKSEN
LISSE – Het is niets minder dan een noodkreet. Het water staat veel
verenigingen die gebruik maken van ’t Poelhuys tot aan de lippen. Officieel
zijn de huren niet veel hoger, maar door het uiterst strenge beleid van BESCAL
stijgen de kosten toch enorm. Gert de Bruin, voorzitter van G.S.C. De Poel,
Dick Schopman, voorzitter van de Bridge Club Lisse en Ben Stroombergen, man van
het eerste uur van ’t Poelhuys, roepen om hulp van de politiek.
Wanneer een vereniging een
activiteit van twee uur organiseert, moet sinds de intrede van BESCAL al gauw
een half dagdeel betaald worden. Want niet alleen moet geld gelapt worden voor
de tijd dat de activiteit plaatsvindt, de huurteller begint te lopen, zodra de
eerste stoel wordt klaargezet. Veel verenigingen hebben al tientallen jaren een
eigen kast (gratis) tot hun beschikking, om hun spullen in te bewaren. Daarom
hoeven de (meest oudere) vrijwilligers niet wekelijks allerlei zaken heen en
weer te slepen. Maar ook hier vraagt Bescal geld voor. Zelfs de kinderdisco is
niet meer veilig; vanaf komend jaar eist BESCAL dat hier 25 euro aan ‘Buma
Sena’ (Buma Stemra, JD) kosten voor betaald worden.
De prijzen voor de drankjes zijn
‘marktconform’ geworden. Dus moeten de mensen, van wie velen een inkomen rond
het sociaal minimum hebben, bijna 2 euro voor een cappuccino betalen. Een
rondje uitdelen gebeurt vrijwel niet meer en zelfs nemen mensen hun eigen
drinken mee. Na afloop wordt er niet meer nageborreld, zo laten de drie mannen
weten. ‘Dat wijntje drink ik thuis wel, zo vinden de meesten’, aldus Stroombergen
In juni kreeg het gemeentebestuur
al een brief van G.S.C. de Poel, waarin om hulp gevraagd werd. Door de hogere
huurprijzen (‘soms met 200%’) en gestegen consumptieprijzen zijn er al leden
gestopt, omdat zij dit niet meer konden betalen. De Bruin: ‘De huurprijzen van
de zalen zijn zo hoog, dat wij met onze activiteiten niet meer uitkomen. We
lijden dusdanig verlies, dat het er aan zit te komen, dat wij de vereniging
moeten opheffen.’
Stroombergen ziet het met pijn in
het hart gebeuren: ‘We gaan naar de kloten; het is niet meer te betalen voor de
toneelvereniging en schaakclub. BESCAL maakt het hier kapot.’ Het personeel van
BESCAL dat in ’t Poelhuys de taken
uitvoert, kan er niets aan doen, zo informeert Stroombergen: ‘Zij doen hun
best. Maar iedere keer staat er een ander achter de bar. Ze kennen de mensen
niet.’ De Bruin vult aan: ‘Theoretisch zijn de huurprijzen gelijk, maar je moet
voor alles betalen: kasten, discomeubels, verlichting; het is een verkapte
huurverhoging.’
Schopman: Het Poelhuys is
opgericht als een sociaal-cultureel centrum, een buurtcentrum. De bridgeclub,
schaakclub, het Filmhuis en de toneelvereniging zijn allemaal ontstaan uit het
Poelhuys. Met het stijgen van de huren komt het verenigingsleven in de knel.’ De
Bruin: ‘Wat er nu gebeurt is een voorbeeld van vereniginkjes wegpesten. Als er
een commerciële huurder meer betaalt voor een zaal, moeten we verkassen. Met
als gevolg dat niemand op komt dagen bij onze activiteit.’ De mannen vrezen
voor het voortbestaan van ’t Poelhuys. De Bruin: ‘Floralis komt er; daar wordt
twee ton per jaar op toegelegd, terwijl er al teveel accommodaties zijn. Een
leegstroom van ’t Poelhuys dreigt. Op het BESCAL-kantoor zit zo’n vier man aan
personeel, terwijl een ambtenaar de afspraken voor een tijd van twee uur per
week in kan vullen en één technisch beheerder kan zorgen voor het onderhoud. De
Bruin concludeert: ‘Een BESCAL die op deze manier tewerk gaat, moet worden
opgeheven.’ Stroombergen en Schopman beamen dit hartgrondig. Wethouder Adri de
Roon (D66) laat weten: ‘BESCAL voert voor de gemeente Lisse beleid uit. In november zullen we
BESCAL evalueren.’
No comments:
Post a Comment