‘Mijn bedrijf zat op slot’

JOEP DERKSEN

WOUBRUGGE – Al maanden wordt er gepraat over de varkenshouder Nico Kroes en zijn vader Ton en dan met name over de plannen om zijn bedrijf te verplaatsen naar de Kruisweg. Maar nu laten de beiden hun kant van het verhaal weten aan het Witte Weekblad. ‘Ik heb nooit problemen gehad met mijn buren.’

Al vier generaties lang heeft de familie Kroes een varkenshouderij bij de dijk. ‘In de beginjaren maakten we hier kaas en wei was een afvalproduct van kaas; dat werd weer gevoerd aan de varkens’, zo herinnert Kroes senior zich. Zijn zoon nam het bedrijf in 2003 over; in die tijd was al bekend dat het bedrijf aangepast moest worden aan de nieuwe (geur)normen. Drie jaar geleden kreeg de varkenshouderij een milieuvergunning, zodat Kroes zijn bedrijf kon uitbreiden.

Die plannen konden echter niet doorgaan, omdat het college van Burgemeester en Wethouders een zogeheten ‘voorbereidingsbesluit’ nam; hierdoor kon Kroes geen bouwvergunning meer indienen. ‘Mijn bedrijf zat daardoor op slot’, aldus de varkenshouder. ‘Ik kreeg te horen dat ik op zoek moest naar een andere locatie voor mijn bedrijf en hierdoor kwam ik uit bij de Kruisweg, naast nummer 18.’ Het is een bijna perfecte plek voor de varkenshouder om ‘opnieuw’ te beginnen: ‘Deze plek ligt niet dicht bij de kern van Woubrugge of één van de andere dorpen van Kaag en Braassem. Er is een goede ontsluitingsweg hebben, zodat er geen overlast is van verkeer dat door een woonwijk moet rijden. Ik heb die locatie aangedragen en het college vond dit een prima plek.’

Zodra duidelijk was, dat Kroes het stuk grond kon kopen, is hij met alle omwonenden gaan praten. Een aantal hiervan had wel bedenkingen, maar met nieuwe ontwerptekeningen hoopt Kroes deze bezwaren weg te halen. ‘Om geluidsoverlast tegen te gaan, kies ik voor dichte stallen en het laden van varkens (meest biggen) gebeurt overdekt. We leggen luchtwassers aan die de geur, ammoniak en het stof ventileert, waarna deze residuën gebruikt worden als meststof.’

Een aantal omwonenden waardeerde deze wijzigingen, maar toch kwamen er nog bezwaren binnen bij de gemeente; de een vond de nieuwe varkenshouderij dichtbij en de ander klaagde over ‘inbreuk op het landschap’. Wat vindt u van al die polemiek?’ Ik kan het me wel voorstellen, maar er wordt ook wel wat overdreven gereageerd. Dat komt door overlast van andere varkensbedrijven in Woubrugge. Dat straalt uit op mijn bedrijf en is uitermate vervelend. Ik heb nooit problemen gehad met mijn buren.’

Zelfs de gemeente Nieuwkoop heeft een klacht ingediend. Het bedrijf zou verdrievoudigen in omvang. Kroes ontkent dit: ‘Ik ga van 400 zeugen naar 749 zeugen. En daar hoort een bepaald aantal bigggen bij, die tien weken bij hun moeder blijven voordat ze op transport gaan.’ Zijn vader vindt, dat het college van Nieuwkoop eigenlijk geen recht van spreken heeft om te klagen over de komst van een varkenshouderij die op twee kilometer van de gemeentegrens met Nieuwkoop komt te liggen. ‘Tien jaar geleden is een groot varkensbedrijf verplaatst van Nieuwkoop naar Woubrugge. Dat is burgemeester Frans Buijserd vergeten. Hij moet oppassen wat hij zegt, want door die verplaatsing van die varkenshouderij van Ter Aar naar Woubrugge is hier een geurprobleem ontstaan.’

Nadat de bezwaarperiode is afgerond, hoopt Kroes dat het college snel een besluit zal nemen voor de verhuizing van het pand. ‘Ik hoop dat dit alles in 2016 is afgerond. We zullen aan de Kruisweg ook rekening blijven houden met onze buren. We gaan bijvoorbeeld nooit op zaterdagmiddag de mest uitrijden.’